Праўда Кастуся Каліноўскага

Так, той толькі жне, хто пасее.
Не, рукі ў сяўца не дрыжаць,
пасеяць ён горкую праўду паспее,
каб волю жаданую жаць.

...Пятля абвіла яму горла,
у цемры патоплены дзень.
Ды чэснае, вольнае слова не ўмёрла,
магутнае рэха ідзе,

ляціць над галечай, раскошай,
ва ўсе далятае куткі.
...Мужыцкая праўда каштуе пяць грошаў...
Няма ёй цаны, дзецюкі!

1988