
Песня касінераў
Заходзіць барвовае сонца,
Бы наша скіпелая кроў,
Пралітая не за чырвонцы —
За край без паноў і цароў.
Дрыжы, распадлелае панства,
Як рэха паўторыць стакроць:
Нянавідна
вашае лганства,
Нясцерпны
бізун і аброць!
Ёсць воля і ў лютым прыгоне,
Мы маем з чаго выбіраць:
З’яднацца пад сцягам Пагоні
Ці тупа, як быдла, канаць.
Дрыжы, распадлелае панства,
Як рэха паўторыць стакроць:
Нянавідна
вашае лганства,
Нясцерпны
бізун і аброць!
Пашчэрблены ў ярасці косы
Аб шаблі й штыкі маскаля:
Ужо не памрэ безгалоса
Пакутніца наша зямля!
Дрыжы, распадлелае панства,
Як рэха паўторыць стакроць:
Нянавідна
вашае лганства,
Нясцерпны
бізун і аброць!
Заплача бяроза над намі,
Тужліва сасна загудзе,
Барвовае сонца на памяць
У лёс Беларусі ўпадзе...
Дрыжы, распадлелае панства,
Як рэха паўторыць стакроць:
Нянавідна
вашае лганства,
Нясцерпны
бізун і аброць!
1988